تئوری مدل جت-دیواره در DPM
Wall-Jet Model Theory In DPM
تئوری مدل جت-دیواره در DPM چگونگی برخورد جت جریان مایع به دیواره را توصیف می‌کند. در واقع شرط مرزی جت-دیواره (Wall-Jet) گستره‌ای از جهات و سرعت‌های بازگشتی (Rebound) در زمان برخورد یک قطره مایع با دیوار را تعریف می‌کند. این مدل برای حالت‌هایی که قطرات با دیوارهای داغ برخورد می‌کنند و هیچ فیلمی روی دیوار تشکیل نمی‌شود، بسیار مناسب است. البته لازم به توضیح است که قطرات در برخورد با دیواره و بسته به شدت برخورد با دیواره به آن چسبیده و یا اینکه از آن بازتابیده می‌شوند. در واقع شرط مرزی Wall-Jet برای حالت بازتابش قطرات پس از برخورد با دیواره داغ مناسب است. جهت و سرعت قطرات از شار ممنتم حاصل از برخورد -که تابعی از زاویه برخورد، Φ، است (شکل ابتدای صفحه) و همچنین عدد وبر بدست می‌آید.
شرط مرزی جت-دیواره با فرض مشابه با برخورد جت غیر لزج به دیواره جامد بیان شده است. معادله (224) نشان می‌دهد که حل عددی برخورد غیر متقارن بر پایه یک رابطه تجربی براساس ارتفاع شیت (H) و مبتنی بر زاویه بازگشت قطره از نقطه برخورد (ψ) انجام می‌شود. احتمال اینکه قطره نقطه برخورد را با زاویه‌ای بین ψ+δو ψ ترک کند با استفاده از انتگرال گیری H(ψ) بدست می‌آید (رابطه 225). در معادله (225)، p یک عددی تصادفی بین صفر و یک می‌باشد. پارامتر β نیز براساس تحقیق نابر (Naber) و ریتز (Ritz) و بصورت معادله (226) محاسبه می‌شود [1].
Hπ: ارتفاع شیت در ψ=π
β: ثابت اندازه‌گیری شده از بقای جرم و ممنتم
لازم به توضیح است که نرم افزار Fluent از بیان ساده شده‌ی معادله (226) برای محاسبه β استفاده می‌کند.
:[1]
J. D. Naber and R. D. Reitz. “Modeling Engine Spray/Wall Impingement”. Technical Report 880107, Society of Automotive Engineers. General Motors Research Laboratories, Warren, MI. 1988.
مطالب مرتبط